Bir şarkı deminde arabeskim bu gece. Beş para etmez yaşanmışlıklara milyonlar biçemiyorum, gözlerimi kapayınca... Geçmiyor trenler raylarda, yok bu gece kara katarlar. Bir çift yeşil göz kıvamında umutsuzum; lanet olsun!
Atamıyorum sevdalı kalbi kabuğundan.Kuruyan iç kısmı mı, yoksa kabuk mu aslında bir ömür taşımak zorunda olduğum? Kan akacak gözlerimden ağlarsam. Kalbim sıkışıyor şarkının her sözünde. Giriş katında yaşadım sevgimin en sıcağını; yağmur yağdı, üşürüz deyip balkondan izledik. Sarılıp ısındık. Ama artık daha soğuk bir yerdeyim ve kollarının değil düşüncesi, kendisi bile ısıtamaz gibi geliyor burda. Ve mecburen alt katım, başka kollar bulacağım ısıtsın diye beni.. Affet desem....


06.11.2000
Yurt / Edirne